KANALIZACJA SANITARNA TO NIE WYSYPISKO ŚMIECI!
Z doświadczenia w eksploatacji urządzeń kanalizacyjnych wynika, iż rzeczą nagminną jest wprowadzanie do kanalizacji materiałów i substancji, które nie powinny się tam znaleźć. Pomysłowość ludzi, co można wrzucić do kanalizacji, nie zna granic. Lista rzeczy, które trafiają do sytemu kanalizacyjnego jest bardzo długa i nie sposób jest wymienić wszystkiego np.: żwir, piasek, popiół, kawałki: szkła, skór, szmat, tekstyliów, resztki poubojowe (np. pierze, kości), podpaski, torby foliowe.
Materiały te są przyczyną powstawania niedrożności kanałów i zwiększenia zużycia/awaryjności pompowni ścieków.
Przypominamy, iż od dłuższego czasu funkcjonuje selektywna zbiórka odpadów i możliwość oddania każdego rodzaju powstałego odpadu.
W związku z powyższym zwracamy się z prośbą o właściwe i rozsądne korzystanie
z sytemu kanalizacji sanitarnej oraz przypominamy, że do sieci kanalizacyjnej mogą być odprowadzane wyłącznie ścieki nazywane inaczej ściekami bytowo-gospodarczymi lub socjalno-bytowymi. Ścieki te związane są bezpośrednio z życiem człowieka i obejmują odpływy m. in. z kuchni, łazienki, pralni, ubikacji.
Wobec powyższego zabrania się:
- korzystania z kanalizacji sanitarnej bez zawarcia stosownej umowy,
- wprowadzania do kanalizacji sanitarnej wód deszczowych oraz innych wód i ścieków pochodzenia produkcyjnego,
- wprowadzania do kanalizacji ścieków gospodarczych tzn. gnojowicy, odcieków z kiszonek, odcieków z przetwórstwa mleka oraz innych ścieków produkcyjnych,
- wprowadzania trucizn, substancji żrących, odpadów stałych, substancji łatwopalnych i wybuchowych, substancji ropopochodnych (benzyn, olejów, itp.),
- wprowadzania odpadów stałych takich jak np.: piasek, żwir, kamienie, popiół, gruz, szkło, skóry, szmaty, chusteczki nawilżające, podpaski, torby foliowe, puszki, resztki poubojowe,
- wprowadzania resztek jedzenia nawet rozdrobnionych – można je zagospodarować np. w przydomowych kompostownikach lub pojemnikach przeznaczonych na bioodpady.
Największą zmorą w eksploatacji kanalizacji sanitarnej jest obecność tłuszczów, które nie rozpuszczają się one w wodzie i tworzą w rurach trudne do usunięcia zatory. Tłuszcz po smażeniu wylany do ubikacji lub zlewu natychmiast tężeje, osadza się na ścianach rur kanalizacyjnych, blokując przepływ ścieków oraz powoduje awarię pompowni ścieków. Dostają się do wirników pomp tłoczących ścieki, powodując ich uszkodzenie i ogromne koszty napraw. Ten problem systematycznie pojawiania się na wszystkich pompowniach ścieków eksploatowanych przez ZWiK Wilamowice, powodując bardzo duże trudności do ich usunięcia przez nasze służby. Aby zapobiec takim sytuacjom, tłuszcze po smażeniu czy pieczeniu potraw powinno się zlewać do słoików, które następnie należy wyrzucać do pojemników na odpady zmieszane.
Często zgłaszane są przez mieszkańców problemy z pojawieniem się zapachów
w mieszkaniu pochodzące z kanalizacji. Przyczyną tego są różnego rodzaju nieprawidłowości w domowej kanalizacji sanitarnej. Celem zapobieżenia zapachom i wyziewom z kanalizacji jest prawidłowo funkcjonujący system instalacji wewnętrznej kanalizacyjnej. Piony kanalizacyjne w budynku powinny być zaopatrzony w rurę wywiewną wyprowadzoną 0,5 do 1,0 m powyżej połaci dachowej. Pion to część kanalizacji wewnętrznej budynku, którą ścieki odprowadzane z umywalek, zlewozmywaków, misek ustępowych, pryszniców i wanien i spływają z poszczególnych kondygnacji budynków do poziomu odpływu na zewnątrz budynku średnica pionu jest stała na całej wysokości i równa co najmniej największej średnicy podejścia do pionu. Dodatkowo każde urządzenie sanitarne powinno mieć zamknięcie wodne w postaci syfonu.
Jedynym gwarantem braku zapachów i wyziewów z kanalizacji w mieszkaniu jest wykonanie domowej instalacji sanitarnej wg powyższych zasad.
Należy pamiętać, że sieć kanalizacyjna jest stworzona w celu poprawy stanu środowiska naturalnego i poprawy jakości i komfortu życia mieszkańców gminy. Niewłaściwe korzystanie z sieci kanalizacyjnej powoduje nie tylko utrudnienia i problemy techniczne, ale powoduje wzrost kosztów jej utrzymania.